“Wij hebben juist veel met de bewoners rond de Rotte gemeen”

Bergschenhoek - De zorgen om de herinrichting van het gebied rond de Rottebanbrug moeten niet leiden tot verdeeldheid, aldus ondernemersvereniging De Rotte (meren), waarin 35 recreatieve ondernemers uit het gebied verenigd zijn. “Integendeel, we moeten juist samen oplossingen vinden voor de problemen waar we allemaal mee te maken hebben”, zeggen Laurens Kamerling en Mariëlle van den Berge. 

De ondernemersvereniging reageert hiermee op het artikel in Hart van Lansingerland van twee weken terug, waarin de BOR Bewoners Organisatie Rotte haar zorgen uitspreekt over de plannen van het Recreatieschap voor de omgeving van de Rottebanbrug om een kanosteiger aan te leggen en de infrastructuur aan te passen. Gelet op de overlast die de bewoners nu al ervaren van grote groepen jongeren, vrezen zij dat die overlast alleen maar toe zal nemen. Bovendien maken sommige bewoners zich zorgen dat bedrijven als Outdoor Valley de nieuwe situatie zullen gebruiken voor de (intensievere) verhuur van kano’s en ander watermateriaal: “Hoe voorkomen we dat de ondernemers in het gebied er een pretpark van maken?” De indruk die de bewoners hebben is dat “de goed georganiseerde ondernemers hun belangen verankerd hebben en de bewonersbelangen tot nu toe geen grote invloed hebben.”

Geen lobby, geen pretpark
Het zijn die laatste twee opmerkingen waar de ondernemers met name op willen reageren: “Het beeld dat nu ontstaat is dat wij een grotere invloed bij het Recreatieschap hebben en dat we daardoor onze zin hebben gekregen”, aldus Laurens. “Dat is niet zo. Toen het recreatieschap met de plannen kwam hebben ze diverse participatiesessies gehouden waarin alle belanghebbenden; natuurorganisaties, bewoners en ook wij als ondernemers, betrokken zijn. Het is niet zo dat er met ons meer gepraat is dan met anderen.” En het resultaat? “ Ook wij hadden een aantal zaken liever anders gezien.”

Nog kritischer zijn de ondernemers op de ‘pretpark’-opmerking: “Er is echt niemand die dat wil. Integendeel, we zijn er allemaal juist van overtuigd dat natuur de voornaamste beleving is die wij hier te bieden hebben.” Bewoners en ondernemers hebben erg veel gemeen, zo betoogt Laurens: “We hebben allebei te maken met onwenselijke overlast en we moeten samen zoeken naar oplossingen. Laten we daarom vooral in gesprek blijven.”

Geen nut
Zijn de ondernemers dan niet blij met de kanosteiger? “Voor de recreant wordt het een fijne plek”, aldus Mariëlle. “Maar in de vorm waarin die er nu komt heeft die voor een ondernemer echter geen economische meerwaarde”. Oorspronkelijk maakte de steiger deel uit van een groter plan, de Peddel & Pedaal route”, voegt Laurens eraan toe. “Dat was een breed gedragen plan waar we economisch ook niet heel veel mee konden als ondernemers, maar waar we omarmd hebben omdat we het zagen als iets waarmee we het hele Rottegebied aantrekkelijker en beter bereikbaar konden maken voor de inwoners uit de omgeving.” Het Peddel & Pedaalplan gaat echter niet door doordat er geen plek voor is bij het sleutelpunt, de Rottebanbrug. Daarmee heeft ook deze steiger zijn nut voor de ondernemers grotendeels verloren: “Ondernemers gaan die niet gebruiken voor extra kanoverhuur. Het is en wordt dus ook geen steiger van Outdoor Valley”, benadrukt Laurens.

Organiseren tegen overlast
En dat is juist jammer, zo betogen de ondernemers: “Wij denken juist dat georganiseerde recreatie op die plek een middel kan zijn om overlast tegen te gaan.” Want de overlast is een zorg die de ondernemers delen met de BOR: “We snappen de angst voor meer (ongewenste) drukte”, aldus Laurens. En ook wij hebben last van groepen jongeren die daar rondhangen.” Bewoners en ondernemers zouden dus ook niet tegenover elkaar moeten staan, vindt Laurens. Sterker nog: “De groepen overlappen elkaar. Wij zijn niet alleen ondernemers, veel van ons wónen hier ook. Dat geldt bijvoorbeeld ook voor mij. Ik ben hier opgegroeid. Dit is mijn thuis.”

Mede daarom zien de ondernemers voor zichzelf een rol weggelegd: “Onze aanwezigheid is ook een vorm van sociale controle. Onze aanwezigheid voorkomt wellicht doelloos rondhangen. Als de ijscoman hier staat trekt dat (ook) andere mensen aan en dan merk je echt een andere sfeer. En mocht het dan toch dreigen mis te gaan, dan kunnen zij dat juist snel melden.” Dus hoewel een bedrijf als Outdoor Valley in de steiger en de nieuwe infrastructuur geen brood ziet, zouden andere ondernemers er juist wel op andere manieren gebruik van kunnen maken: “Wat nou als de diverse sportverenigingen de plek gaan gebruiken voor trainingen bootcamps en dergelijke?”, vraagt Laurens zich af. “Dat zou overlastjeugd misschien juist weren.”

Rol voor ondernemers
Is dat niet wat tegenstrijdig? Enerzijds betogen dat de plek en de steiger economisch niet rendabel zijn, anderzijds juist pleiten voor recreatief gebruik? “Nee”, betoogt Laurens nadrukkelijk: “Waar we voor pleiten is om het gebied te gebruiken in de lijn waarin bewoners en het recreatieschap ook denken: een fijne plek om te genieten van de natuur. Dat heeft niets te maken met een ‘pretpark’.” Het past ook in de lijn waarin de recreatieondernemers nu al opereren: “We doen al veel voor de Rotte. Zo zijn we met elkaar enorm actief om de Rotte vrij van afval en plastic te houden.” En ook in het tegengaan van overlast spelen sommigen een rol: “Als ik even naar mijn eigen bedrijf kijk (bootverhuur- EvE) dan houden wij oog op wie we het water op sturen. Als we problematische zaken signaleren; alcoholgebruik, harde muziek, dan treden we daar tegen op. Want dat is ook in ons belang.”

Het is beter dat we mét elkaar praten dan over elkaar 

Het voorkomen van problemen is volgens Laurens effectiever dan handhaving: “Want je kunt nu eenmaal niet verwachten dat er voortdurend een BOA aanwezig is, hoe graag je dat misschien ook wilt.” Een goed recreatieplan is daarom in ieders belang, denkt de ondernemersvereniging. “Laten we daarom samen een signaal afgeven over de problemen die we delen. We zijn het misschien niet altijd met elkaar eens, maar het is beter dat we mét elkaar praten dan over elkaar.”