Jordy gaat nooit met tegenzin naar zijn werk.
Jordy gaat nooit met tegenzin naar zijn werk.
BLIK OP DORPSGENOTEN

Jordy Koelhuis

Algemeen 1.192 keer gelezen

Jordy Koelhuis woont ruim 25 jaar in Bergschenhoek. Zijn ouders Hans en Peggy namen daar de supermarkt van de familie Slingerland over. Jordy en zijn tweelingbroer Sander kwamen in groep 5 van CBS Boterdorp terecht en voelden zich al snel thuis in hun nieuwe woonomgeving. “We woonden in Rijswijk en konden daar maar een klein stukje fietsen. Hier kon je overal fietsen.”

Elf jaar geleden namen Jordy Koelhuis en zijn half-Spaanse vrouw Sabrina uit Bleiswijk de supermarkt operationeel over en bijna drie jaar terug ook financieel. Ze zijn nu dus de eigenaren van de 1.800 vierkante meter supermarkt PLUS Koelhuis. Voor die overname was iets meer geld nodig dan de 20.000 gulden die vader Hans in 1979 als jonge vent van 20 ging lenen bij een bank.
“Hij ging met een lege Samsonite-koffer naar de bank omdat hij met mijn moeder samen een kruidenierszaak van vijftig vierkante meter wilde beginnen aan de Tyruskade in Den Haag. ‘Wat is uw plan’, vroeg de bankman. Mijn vader zei heel simpel: ‘Met mijn vrouw samen een goede winkel opzetten en die 20.000 gulden zo snel mogelijk terugbetalen.’ Dat vond de bankman een goed plan en pa kreeg zijn geld.”
De ondernemersgeest heeft Jordy echt van zijn ouders. Zijn vaders vader was overigens geen ondernemerszoon. Opa Koelhuis was boordwerktuigbouwkundige. Hans en Peggy runden samen heel lang hun winkel in Den Haag. Vandaar verkasten ze naar Benthuizen waar ze een supermarkt van 800 meter overnamen en daar vandaan kwamen ze 26 jaar geleden op hun ‘eindbestemming’ in het centrum van Bergschenhoek. Peggy en Hans hadden hard en lang genoeg gewerkt in hun leven en genieten nu van andere dingen in het leven.

Wist je al jong dat je ondernemer wilde worden?
Ik was geen jongen om lang op school te zitten. Over de HAVO heb ik zes jaar gedaan in plaats van vijf, omdat ik het daar zo gaaf vond, maar niet heus. Op mijn zeventiende ben ik gaan werken, met de bedoeling om ondernemer te worden en misschien een keer de zaak van mijn ouders over te nemen.

Ben je meteen hier gaan werken?
Nee, beter van niet. Ik heb een aantal jaren gewerkt voor een supermarkteigenaar in het Westland, bij de heer Koornneef. Een bijzondere man. Ik heb er veel geleerd. Het is altijd beter om eerst ergens anders ervaring op te doen. Zo heeft mijn vrouw Sabrina dat ook gedaan. Ze werkt nu volop mee in de zaak en doet de administratie en de personeelszaken. Ze heeft daarvoor eerst een hbo-studie HRM gedaan en bij Bergschenhoek BV gewerkt. Mijn tweelingbroer Sander is ook gaan studeren. Zelf ben ik meer een praktijkman. Heb ook wel cursussen en opleidingen gedaan, tot Neyenrode aan toe, maar dan vooral vakgericht en gericht op ondernemerschap.

En wat is je tweelingbroer gaan doen?
Die woont in het midden van het land en is gaan werken bij een familiebedrijf dat 32 bouwmarkten van Karwei in eigendom heeft. Dus hij is ook de kant van de retail op gegaan, maar dan in een andere branche. We praten heel veel over het vak, omdat er ontzettend veel in zit qua inhoud, gedrag van mensen, allerlei ontwikkelingen in de markt en de techniek. Het is ontzettend boeiende materie.

Wat maakt het vak zo boeiend voor jou?
De veelzijdigheid en de uitdaging. En dat je het met z’n allen moet zien te rooien. We hebben hier rond de 125 medewerkers die allemaal anders zijn en die allemaal hun eigen talenten hebben. Iedereen is weer anders en het is mooi om mensen kansen te geven om zichzelf te ontwikkelen en te groeien in hun vak en werk. In een voetbalteam heb je ook geen elf spitsen, dus het is logisch en goed dat iedereen weer andere kwaliteiten heeft. Het is de kunst om met elkaar in goede samenwerking een topprestatie neer te zetten. 

Hoe zorg jij er voor dat al die verschillende mensen goed samenwerken en naar dat ene doel streven?
Kijk daar op de muur in ons kantoor heeft een kunstenaar uit Bergschenhoek, Marcel Labrie, vier termen genoteerd: liefde, familie, vreugde en groei. Van daaruit hebben we drie kernwaarden geformuleerd: vertrouwen, vrijheid en verantwoordelijkheid. Relaties tussen mensen zijn wezenlijk en of het nou om een huwelijk gaat of om een dienstverband in een supermarkt; het draait om vertrouwen in elkaar en als je aantoont dat je een bepaalde verantwoordelijkheid aan kunt, dan heb je hier alle vrijheid om je binnen je specialiteit te ontwikkelen. Alleen al door het enorme aantal openingsuren, kan niemand het hier in zijn eentje. Je zult altijd moeten kunnen samenwerken. Ik zeg ook altijd tegen de mensen: je bent niet alleen je werk aan het managen maar ook je afwezigheid.

En waar draait het uiteindelijk om?
Uiteindelijk gaat het om kwaliteit. Er is in de supermarktbusiness al genoeg kwaliteitserosie. De spullen moet gewoon goed zijn. Of het nou mijn geliefde Cesarsalade is die we zelf maken of de houtskool waar onze klanten mee barbecueën. De dienstverlening moet optimaal zijn. Klanten die zich thuisvoelen en medewerkers die het leuk vinden om over hun vak te praten en hun passie te delen. Dan krijg je een wisselwerking waar iedereen energie van krijgt.

Ga je wel eens met tegenzin hier naar toe?
Nooit. En het is ook goed dat ik een leuke vrouw en drie kleine kinderen hebben en een paar hobby’s die ook nog tijd vragen, anders zou ik hier veel te vaak zijn.

Gaat het goed met de kids?
Ze zijn gezond en gelukkig, dus het gaat goed? De jongste is een en de oudste twee zijn zes en acht. Omdat ik mijn tijd zelf aardig kan indelen, probeer ik ze altijd ook zelf één keer of twee per week naar school te brengen.

En wat zijn buiten je werk je hobby’s?
Twee keer per week sport ik fanatiek en ik ben een liefhebber van oude auto’s. Een bijzondere Datsun van rond 1970 heb ik. Een 240Z. Verder ben ik lid van De Ronde Tafel en voorzitter van de BIZ, zegmaar de winkeliersvereniging hier in het centrum van Bergschenhoek. Dat is ook boeiend werk. Zoals je binnen een supermarkt goed moet samenwerken, geldt dat ook voor een heel centrum. Beleving wordt steeds belangrijker. Mensen vergeten wel eens dat als ze alles vooral online bestellen en kopen, dat ze daarmee hun eigen gezellige winkelcentrum aan het uithollen zijn. De ontwikkelingen gaan zo snel. Wist je dat door corona de totale digitalisering in één jaar een sprong heeft gemaakt die anders zeven jaar gekost zou hebben? Hoe de supermarkt over tien jaar er uit ziet, is lastig te voorspellen. Des te boeiender is om al die ontwikkelingen te volgen en er bijtijds op in te spelen. Voor ons als PLUS blijft de kern van het verhaal: lokale binding, ook met het verenigingsleven waar we binnenkort weer een actie mee hebben. En daarnaast kwaliteit op maat en persoonsgerichte service. Daarmee willen we het verschil maken en daarmee houden we ook ons eigen werk leuk. Een verschil tussen de PLUS met allemaal eigen ondernemers en landelijke ketens is, dat wij niet meedoen aan de trend om vanuit kostenoogpunt de hele tussenlaag er uit te slopen. Wij hebben hier een managementteam met zeven specialisten die een eigen topwinkel in de winkel hebben. Neem bijvoorbeeld slijter Peter. Een echte vakman die hier ook de gelegenheid gekregen heeft om zichzelf en zijn eigen afdeling optimaal tot ontwikkeling te laten komen. Ik geloof daar in. We maken ook steeds meer verse dingen zelf. Zijn nu bezig met huisgemaakte Tiramisu. Heerlijk! Werken daarbij ook veel samen met lokale topleveranciers.

Dus je hebt het dik naar je zin!
We zijn gelukkig, we zijn gezond en we genieten iedere dag van het werk, het leven, de contacten met allerlei mensen. Het is wel eens lastig om de goede balans te vinden tussen werk en privé maar ook dat gaat best goed. Ik ben hier graag maar als ik er niet ben, gaat het ook goed! (SO)

Jordy en Sabrina combineren het werk bij PLUS Koelhuis met de zorg voor drie jonge kinderen.
Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant