Angela van Duijn: “Denk in mogelijkheden, niet in beperkingen”

Bergschenhoek - Angela van Duijn stond een tijdje geleden al eens in deze krant. Ze interviewde destijds haar directeur Edwin Eijsackers van Teamwerk Zorg. De creatieve duizendpoot werkt op Zorgboerderij Het Lansingerland, maar wil ook heel graag iets in de journalistiek of op het gebied van communicatie gaan doen. 

In de tussentijd is het ook wel eens leuk om met Angela zelf kennis te maken. Dat kan, want een tijdje geleden werd ze door Selma, studente sociaal werk, zelf geïnterviewd tijdens haar dagelijkse werkzaamheden op Zorgboerderij Het Lansingerland in Bergschenhoek. Angela zou Angela niet zijn, als ze niet haar eigen interview zou uitwerken. Een verhaal en gesprek dus met een beetje van Selma en een beetje van Angela!

Stel jezelf eerst even voor
“Ik ben Angela en ben 22 jaar. Mijn grootste hobby is creatief bezig zijn. Denk dan aan tekenen, schilderen, lekker bezig zijn met foto’s. Ik hou een fotoboek bij van alles wat ik meemaak op mijn werk en privé. Winkelen en naar de bioscoop gaan vind ik ook heel leuk.”

Wat doe je voor werk?
“Ik werk bij Boerderij Het Lansingerland in Bergschenhoek. Ik werk daar in de winkel. De winkel heeft een groot assortiment aan biologische producten. Ik pak bijvoorbeeld bestellingen uit, prijs producten en zet deze in de schappen, daarnaast controleer ik ze op datum. Ik zet ook kruisjes op eieren dan kunnen de klanten onderscheid maken tussen biologische- en scharreleieren. We hebben ook een gedeelte in de winkel waar mensen kunnen lunchen en drankjes bestellen. Tafels schoonmaken binnen en buiten op het terras hoort ook bij mijn taken. We hebben naast de winkel ook een kinderdagverblijf, daar zet ik de bestellingen voor klaar. De taken zijn lekker variërend en de sfeer is heel gezellig, dat vind ik heel fijn. We hebben ook nog dieren, kortom er is hier genoeg te doen en te beleven.”

Wat doet Teamwerk voor jou en wat heeft het je gebracht?
“Teamwerk Zorg is een kleinschalige zorgorganisatie die zinvolle, passende en plezierige dagbesteding biedt aan volwassenen. Ik heb met directeur Edwin Eijsackers een gesprek gehad en dat ging voornamelijk over wat ik leuk vind om te doen, daarna gaan ze op zoek naar een locatie die bij jou past. Teamwerk kijkt naar mijn mogelijkheden in plaats van mijn beperking en zo word ik ook behandeld, dat is heel fijn. Ik vind het ook belangrijk om met personen in gesprek te gaan en dat er naar elkaar geluisterd wordt. Verder heb ik door Teamwerk hele lieve, positieve mensen leren kennen en vriendschappen opgebouwd.”

Bij Boerderij Het Lansingerland in Bergschenhoek is Angela inmiddels een bekend gezicht in de winkel.

Wat is jouw beperking? Kan je dit misschien uitleggen?
“Ja, ik ben te vroeg geboren en tijdens mijn geboorte kreeg ik een hersenbloeding, waardoor ik in een rolstoel zit. Mijn beperking is CP (Cerebrale Parese). Ik heb spasticiteit in mijn benen en een klein beetje in mijn armen, om de spanning tegen te gaan heb ik een Baclofen-pomp in mijn buik. Baclofen is een spierontspannend middel dat ervoor zorgt dat ik minder pijn heb, daarnaast kan ik maar 30 procent zien met beide ogen.”

Wat vind je moeilijk aan je beperking en waar loop je tegenaan?
“Dat zijn nog wel wat dingetjes waar ik tegenaan loop. Als je van school komt dan krijg je eigenlijk geen handvatten mee om verder te ontwikkelen. Je moet het eigenlijk maar een beetje zelf uitzoeken. Door mijn netwerk en doorzettingsvermogen ben ik aardig ver gekomen, maar met hulp, ondersteuning en een beetje begrip van mensen kan ik meer. Ik wil mezelf wel blijven ontwikkelen. In 2020 heb ik een gebarencursus gedaan, omdat ik het belangrijk vind om iedereen te helpen en dat iedereen begrepen wordt.”

“Dat is niet het enige waar ik tegenaan loop. Zo zijn heel veel locaties niet rolstoeltoegankelijk, dus daar word je dan ook in beperkt qua zelfstandigheid. Als er geen aangepast toilet is of geen lift dan wordt het heel lastig voor mij. Ik val meestal tussen wal en schip. Hierdoor word ik vaak ook in het verkeerd hokje geplaatst bij een niveau wat niet bij mij past.” 

Wie en wat vind jij belangrijk in het leven? 
“Mijn ouders, broer en familie hebben mij meegegeven dat mijn leven is zoals het is en maak er wat moois van. Denk in mogelijkheden en niet in beperkingen. Ik vind het verschrikkelijk als mensen mij als een beperkte gaan behandelen. Ik probeer eerst zelf uit of ik iets kan en lukt het niet dan vraag ik om hulp. Ík wil pas geholpen worden als ik er zelf om vraag, maar dat gebeurt niet altijd. Ik heb hele liefdevolle mensen om mij heen waardoor ik positief in het leven sta. Verder vind ik het ook belangrijk dat de gebouwen rolstoeltoegankelijk worden gemaakt, zodat wij ook gelijke kansen hebben in bijvoorbeeld deelname aan sport of café/restaurant.”

Heb je een relatie?
“Nee, dat wil ik op dit moment ook niet, maar misschien in de toekomst.”

Heb je nog doelen of dromen? 
“Ik zal nog wel een vervolgcursus gebarentaal willen doen. Mensen helpen vind ik leuk, maakt mij niet uit waarmee. Verder hoop ik nog meer te leren over social media. Ik zou graag pakkende teksten willen schrijven, posters maken en interviews in elkaar zetten. Mijn interesse hierin is heel groot.”

Waar ben jezelf heel trots op? 
“Dat ik de cursus gebarentaal heb gehaald en dat ik de mensen die het nodig hebben daarbij kan helpen.”

Selma heeft met veel plezier het interview afgenomen met Angela. Ze wilde aan het einde graag nog een persoonlijke noot toevoegen. Dat mag.
“Ik vind het goed dat je aangeeft dat je meer zal kunnen doen als alles toegankelijker wordt gemaakt. Het is mooi dat je dit onderwerp aankaart, want ik denk daar zelf ook niet veel over na en hopelijk kan er in de toekomst meer aan gedaan worden. Ik vond het een heel leuk gesprek. Je komt heel leuk over. Je bent lekker sociaal en je bent goed bezig, dus ga vooral zo door. Volgens mij kan jij nog veel meer bereiken. Ik vind je echt een inspiratie en ik voel mij echt vereerd dat ik je mocht interviewen. Super bedankt en heel veel succes met alles!”