Weggooien is hip

Weggooien is hip, kijk maar naar de miljoenen mensen die weggooigoeroe Marie Kondo op de voet volgen in haar kruistocht tegen rommel en ouwe spullen. Volgens haar moet je alles op categorie sorteren en jezelf de vraag stellen of je dit nog ooit nodig gaat hebben, er het afgelopen jaar gebruik van hebt gemaakt en of je er nog gevoel bij hebt. 

Heb je hier drie keer nee, dan huppakee, weg ermee! Dat kan ik dus niet! Ik hecht me als een bloedzuiger aan spullen, want overal zitten herinneringen aan, ik weet nog waar ik het vandaan heb, van wie ik het gekregen heb, hoe spannend dat boek was en hoe leuk dat jurkje maat 38 stond. Dat was nooit een probleem, ik vond en vind mijn zooi gezellig. Nu gebeurde het volgende, de woonkamer, hallen, plafonds en trapgat werden geschilderd, een opfrisbeurt na 21 jaar, “dan zie je in ieder geval goed het verschil”, opper ik monter, want ook tegen dit soort aardverschuivingen ben ik slecht opgewassen. Doordat de boys van Bijl nog inwonend zijn mochten ze zich er mee bemoeien, en ineens werd het vetorecht gebruikt tegen de rode muren. Te druk, te boudoir-achtig, nou ja zeg! En ik liet me nog overhalen ook. Zelfs een van de schilders vond de gekozen kleur bruin in eerste instantie afzichtelijk, maar met het wit en grijs is het prachtig geworden! Een van de redenen dat ik inboette op de kleur rood is natuurlijk omdat de heren dan meehelpen om alles schilderklaar te maken. Alles verdween in verhuisdozen of werd in de al iets te overvolle kasten gepropt. De schilderijen verdwenen tijdelijk achter mijn bed en zo startte de ommekeer. Niet alleen de muren werden anders, er moest ook een andere opstelling van de meubels komen. Dat is lastig want volgens mij kan het maar op 1 manier, maar toch aan de slag, de oudste ontpopte zich als een ware interieur stylist en had briljante ideeën. Er is nu een zee van ruimte ontstaan en nieuwe energie stroomt binnen. Om nu eens serieus door te pakken neem ik in de vakantie een weekje vrij, om de boeken, kleding, prullaria en andere zaken uit te zoeken en minimaal 1 keer per dag naar Avalex te gaan. Op de Marie Kondo manier, ook dat jurkje maat 38 dus. En weet u waar Marie Kondo tegenwoordig rijk van wordt? Die heeft een hele nieuwe lijn aan peperdure interieurartikelen opgezet, want u had alles weggegooid.