Ook na 55 jaar huwelijk ondernemen ze samen nog van alles!
Ook na 55 jaar huwelijk ondernemen ze samen nog van alles!
BLIK OP DORPSGENOTEN

Cock en Henk van der Burg

Algemeen 636 keer gelezen

Vorige week stonden Riet en Ton Brand-Wooning in deze rubriek. Zij waren aangemeld door Cock van der Burg uit Berkel. Donderdag belde Riet om te bedanken voor de mooie reportage in de krant. Ze vroeg: heb je al iemand voor volgende week? Ik zeg: nee, wel voor de week daarna maar nog niet voor komende week. En zo kwamen we al pratend op het idee om Cock en Henk van der Burg te benaderen. Pure dorpsgenoten, geboren en getogen Berkelaren en wijd en zijd bekend in Lansingerland. Ze twijfelden heel sterk omdat ze bang waren te opschepperig over te komen.

Ongefundeerde angst, ook al is Henk de beste restaurateur van oude auto’s, had hij een fantastisch transportbedrijf, kunnen ze allebei zingen als de beste en ook al was Cock een fenomenale verkoopster bij de luxe cadeauwinkel Deecadeaux waar ze twintig jaar werkte. En ook al hebben ze twee geweldige kinderen en vier onovertroffen kleinkinderen met wie ze half juli een prachtig 55-jarig huwelijksfeest vierden met als resultaat een schitterende uitvergrote familiefoto aan de wand van de gezellige huiskamer in hun mooie huis aan de Pastoor Verburghweg in Berkel waar ze hun hele huwelijk lang al heerlijk wonen en waar Henk van der Burg als een van de eerste inwoners van Berkel zonnepanelen had. Zo kunnen we nog wel even doorgaan. Alle gekheid op een stokkie: wij hebben Cock en Henk gevraagd of ze een keer ‘dorpsgenoten’ wilden zijn in deze krant. En wij zijn blij dat ze toch ja hebben gezegd omdat we een heel gezellig gesprek hebben gehad met deze bescheiden mensen die inderdaad niet staan te springen om op de voorgrond te staan. Samen zijn ze precies 160: Henk is 83 en Cock 77. Ze slikken hier en daar een pilletje maar zijn nog aardig gezond en hopen nog lang op hun mooi uitgebouwde stekkie te kunnen blijven wonen.

Dus jullie zijn geboren en getogen Berkelaren?
Cock: Zeker. Ik ben een dochter van Arie Hijdra en Marie Steentjes. Ik ben de middelste van zeven kinderen, zes meisjes en een jongen, Bram, die met een zus van Henk getrouwd is. Bram en Riet zijn negen maanden eerder getrouwd dan wij. Mijn vader en oom Kees hadden hier vlakbij een tuinderij. Oom Kees woonde in dit huis maar zijn vrouw vond het wat te stil en afgelegen. Toen zijn wij na ons huwelijk hier gaan wonen. We hebben 22 jaar naast onze ouders gewoond. Dat was altijd heel gezellig. Kerst, Oud en Nieuw, we vierden het altijd met elkaar en het ging heel gemoedelijk. Pa rookte een dikke sigaar en we dronken tijdens het kaarten een Bessie. Later verhuisden ze naar aanleunwoning en de laatste jaren verbleven ze in Huize St Petrus, altijd gelukkig en tevreden. Net als wij hier. Ze zijn best oud geworden, pa 87 en ma 94.
Henk: Ik ben een zoon van Gerrit van der Burg en Marie Arkesteijn uit Zoetermeer. Mijn vader was Gerrit de boomkweker. We woonden aan de Berkelseweg richting De Driesprong en later aan de Noordeindseweg. We waren thuis met tien kinderen. Ik ben de jongste van zeven jongens en er waren nog drie meiden. Via mijn jongste zus Tineke hebben Cock en ik elkaar leren kennen. Zij zijn van dezelfde leeftijd en vriendinnen van elkaar.
Cock: We gaan al zeker 25 jaar met Tineke en met Riet en Bram fietsen her en der in Nederland. Henk heeft een fietsenrek gemaakt waar vijf fietsen op passen. Dat fietsenrek krijgt onderweg altijd veel bekijks. Ja, ook voor de zwaardere elektrische fietsen waar we tegenwoordig op rijden, is het sterk genoeg. Voor het eerst in heel veel jaren zijn we dit jaar thuis gebleven. Met z’n allen in één auto dicht bij elkaar vonden we gewoon te link. We kijken best uit voor het coronavirus. Als we het krijgen, zijn we er misschien meteen geweest en dat willen we niet. Het leven is nog veel te leuk en er blijven genoeg mooie dingen over. We vermaken ons ondanks de beperkingen prima.

En jullie zangactiviteiten?
Henk: We zingen heel graag en heel veel. Toen ik mijn transportbedrijf nog had, dan zong ik in die auto soms het hele eind van Limburg naar huis. We zitten in diverse koren, maar dat staat nu allemaal op een laag pitje. Met het Shantykoor IJgenweis zijn we in de loods van Ed van der Ploeg gaan repeteren, maar ook daar maak ik nu even pas op de plaats. Cock zingt al 45 jaar in het katholieke kerkkoor maar nu ook even niet. Samen zaten we op het koor van Jay’s Place maar dat staat ook stil. Dus zingen we gewoon hier thuis.
Cock: We hebben samen best veel gezongen en nog. Ook wel met z’n tweeën meegedaan aan open podia en zo. Hartstikke leuk. Toen we vijftig jaar getrouwd waren hebben we elkaar toegezongen. Dat was heel leuk. Zingen is ontzettend fijn om te doen. Je wordt er blij van!

Het 55-jarig huwelijk konden jullie wel vieren?
Cock: Ja dat was half juli. We hebben het met onze kinderen en kleinkinderen gewoon buiten in de tuin gevierd. Dat ging prima. Eigenlijk hebben we het hele voorjaar en de hele zomer vooral buiten geleefd. Als cadeau kregen we een mooie fotoreportage. De foto’s zijn gemaakt door een collega van onze schoonzoon John. Echt prachtig! De kinderen zeiden: jullie hebben alles al, maar straks is er een verrassing. Dat was dus de fotograaf die gedurende de dag even langs kwam en mooie foto’s heeft gemaakt.

Dus jullie vermaken je al met al prima?
Henk: Dat is eigenlijk nooit een probleem geweest. Vroeger was ik druk met het transportbedrijf. Ik vervoerde hooi, stro en bieten maar ook groente naar de veiling. Dat was altijd leuk: gingen er altijd jongens, bijvoorbeeld de zoons van Pietje Bulk, mee naar de veiling en dan kochten ze onderweg een patatje. Ik heb nooit personeel gehad en altijd maar één auto. Daar voelde ik me het prettigst bij. Na veertig jaar heb ik het bedrijf mooi op tijd van de hand gedaan en daarna ben ik oldtimers gaan opknappen. Dat vind ik heerlijk om te doen en in de garage waar vroeger mijn vrachtwagen stond heb ik daar mooi de ruimte voor. Het is ontzettend leuk om van iets dat een beetje is vergaan weer iets moois te maken. Dat gaat me nooit vervelen. Soms vind ik het zelfs jammer dat het alweer klaar is, het herstelwerk. Een MG, een Porsche, een Fiatje, een Austin Healey, een Mercedes, allerlei auto’s heb ik opgeknapt. Het laatst ben ik met een Volkswagen Iltis bezig geweest. Die is ook alweer klaar. Zodra een auto klaar is probeer ik hem te verkopen aan een liefhebber. Uiteraard moet ik dan niet mijn uren gaan rekenen! Het is een leuke hobby.
Cock: Als Henk bezig is en ik heb niet zo veel anders te doen, dan ga ik er gezellig bij zitten en help ik zo nu en dan een beetje mee. Heel soms zijn er hele kleine schroefjes of moertjes waar fijne vingertjes voor nodig zijn en dan kom ik in actie!
Henk: En verder hebben we vogels, kippen en schapen. Echte zwartblessen. Pas hadden we hier nog een hele scene. Er was een grote ruige hond aan de haal gegaan en die viel eerst een kip aan en toen een schaap. Ze gingen samen de sloot in. De eigenares, een keurige jonge dame van een stukje verderop, bedacht zich geen moment en ging met haar mantelpakje zo die baggersloot in om het schaap te bevrijden van de hond. Het schaap had wonderwel niks opgelopen en zo het is hele probleem in goede harmonie opgelost.
Cock: We hebben er weer een paar vrienden bij. De kinderen van die mevrouw komen af en toe een dropje vragen. Zo hebben we hier in de omgeving ontzettend veel goede bekenden naar wie we zwaaien en met wie we een praatje maken als we in de tuin bezig zijn. Dat is ook een hele klus, het bijhouden van de tuin. Maar goed, zo blijven we lekker in beweging.

Aan het eind van het gesprek vertelt Cock nog dat ze ruim twintig jaar bij Deecadeaux heeft gewerkt en dat ze ook zo lang vrijwilliger is geweest bij De Zonnebloem. Iets doen voor mensen die alleen en/of eenzaam zijn vindt ze mooi . Cock en Henk zijn niet meer zo piep maar op hun manier ondernemen ze nog van alles. Ze hopen dat ze dat nog een mooi tijdje kunnen blijven doen binnen en buiten hun stulpje aan de Pastoor Verburghweg!

Cock en Henk bij de meest recente auto die ‘ze’ opgeknapt hebben.
Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant