Jonge egel in de tuin. (Foto: Roald Snijders)
Jonge egel in de tuin. (Foto: Roald Snijders)
NATUUR ONDER DE LOEP

Ontmoetingen met egels

Algemeen 1.095 keer gelezen

Lansingerland - Na een avondwandeling met de overbuurvrouw zien we op de stoep voor mijn huis een volwassen egel. Het dier staat hoog op de poten en rent met grote snelheid de weg op.

Midden op straat staat de egel stil, krabt zich met een achterpoot aan de stekelige flank en rent daarna onder een geparkeerde auto. De overbuurvrouw vertelt dat er dit voorjaar een onbekende egelziekte vanuit het zuiden ons land is binnengekomen. Op haar telefoon zoekt ze een artikel op, waaruit ze enkele feiten over de ziekte voorleest. Het dier in onze straat maakt gelukkig een vitale indruk. De verschijning van de egel roept herinneringen op aan een foto die mijn overbuurvrouw vorig jaar september stuurde van een jonge egel, die door haar schutting komt via een klein poortje met daarop de tekst: ‘Hedgehog crossing’ (vrij vertaald ‘Egel doorgang’). Schuttingen kunnen een tuin ontoegankelijk maken voor egels en zo’n poortje schept mogelijkheden. Ik vraag of deze voorziening veel wordt gebruikt. Ze vertelt dat er destijds vijf egels in haar tuin scharrelden, maar die zijn spoedig verdwenen. Sindsdien ligt het poortje er ongebruikt bij. Afgelopen jaar hebben veel natuurliefhebbers egelwaarnemingen met mij gedeeld. Zo werd ik dit voorjaar gebeld door een vriend die een hoestende egel in zijn tuin had. Hij vroeg zich af of hij daar iets aan moest doen. Hoestende egels hebben vaak last van longwormen. Deze parasieten krijgen ze binnen met hun voedsel, zoals slakken en regenwormen. Onder gunstige omstandigheden hebben ze er weinig last van, maar het kan hun conditie verzwakken. Na overleg besluiten we de hoestende egel met rust te laten. Twintig jaar geleden zag ik in de omgeving van Lansingerland wel eens levende egels, maar vaker vond ik ze platgereden op de weg. Daaruit kreeg ik de indruk dat er vrij veel egels in de bebouwde kom leefden. Het aantal stekelige ‘roadpizza’s’ is in de loop der jaren afgenomen, hetgeen doet vermoeden dat de egelpopulatie flink is gekrompen. Waarschijnlijk mede door het grote aantal verkeersslachtoffers. Als vrijwilliger bij de Wildopvang Delft heb ik enige tijd egels vrijgelaten, die voldoende waren gegroeid of genezen om te overleven in het wild. Van tevoren ging ik op zoek naar geschikte plekken met voldoende voedsel, dichte vegetatie en schuilplekken voor egels. Daarbij lette ik tevens op potentiële gevaren, zoals: sloten met oeverbeschoeiingen en wegen. Als je op die manier kijkt, dan kom je tot de conclusie dat er in de wijde omgeving van Lansingerland nergens meer ideale plekken zijn voor egels.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant