Sierkers met boomdementie

Lansingerland - Sinds enkele weken bloeien er vele bomen met prachtige witte of roze bloesem. Het zijn vooral prunussoorten, waaronder sierkersen en sierpruimen, die zo overdadig bloeien in deze tijd van het jaar. De bloei duurt maar kort, zeker als het stormt en regent.

Tijdens de bloeitijd van de prunussen breng ik graag een bezoekje aan een rijtje oude sierkersen. Grillig uitgegroeide bomen met dikke donkere stammen en subtiele eenvoudige bloemen: wit met een donkerroze hartje. Het contrast van grof en teer doet me denken aan Japanse prenten. Onlangs keek ik naar de bomen en herinnerde me, dat ik vorig jaar in april bericht kreeg van een dorpsgenote, die merkwaardige zwammen had aangetroffen op enkele takken van een oude sierkers ter hoogte van huisnummer 68. De zwammen op de foto herkende ik niet en toen ik ter plekke ging kijken werd ik er niet veel wijzer van. Ik heb advies ingewonnen bij een paddenstoelenliefhebber, maar die wist ook niet precies wat het was. Hij suggereerde dat het een korstvuurzwam zou kunnen zijn. Op internet heb ik diverse soorten korstvuurzwammen bekeken, maar die leken er toch niet helemaal op. Omdat ik er niet naar tevredenheid uitkwam heb ik het zoeken gestaakt. Nadien ben ik nog wel regelmatig gaan kijken naar de ontwikkeling van de zwammen. Ze werden niet veel groter dan de eerste keer dat ik ze zag en maandenlang veranderden ze nauwelijks van vorm. De sierkersen aan het Emmapark huisvesten trouwens meerdere soorten paddenstoelen. Ze zijn blijkbaar aantrekkelijk voor schimmels. Toevallig kwam ik kort geleden in contact met paddenstoelenkenner Eef Arnolds. Ik heb hem een foto van de zwam gestuurd met de vraag of het een korstvuurzwam zou kunnen zijn. Hij antwoordde: “Nee, dit is heel typisch de boomgaardvuurzwam. Onregelmatig bultig en niet korstvormig. Hij groeit op wilde en gekweekte prunussoorten, met een voorkeur voor sierkersen en sierpruimen. Het is een zwakteparasiet op oudere bomen. Vaak gaan ze er wel aan dood. Een soort boomdementie, moet je maar denken. Als je het oppervlak van de paddenstoel goed bekijkt zie je dat het uit talloze kleine poriën bestaat. Dat zijn de uiteinden van de buisjes waarin de sporen worden gevormd. De meeste paddenstoelen leven slechts enkele dagen tot weken, maar de vruchtlichamen van de boomgaardvuurzwam kunnen meerdere jaren oud worden. Ieder jaar vormt zich een nieuwe buisjes-laag bovenop de al aanwezige buisjes. Dat kun je bij doorsnijden van de paddenstoel zien.”