Henny van der Heiden

Berkel en Rodenrijs - Op vrijdagmorgen 8 maart, een uur voor de openingstijd 10.00 uur, zijn we te gast in de winkel van Henny van der Heiden. ‘Bij Henny’. Dat is de naam van de winkel die nog maar een paar maanden open is. Veel mensen kennen Henny van ‘t Wolstalletje in de Nieuwstraat. In die winkel werkte ze totdat ze de mogelijkheid kreeg om de winkel voort te zetten. Dat gebeurde in september 2017 maar in 2018 kwam het bericht dat de huur opgezegd werd. Henny keek uit naar een nieuw pand en vond dat in de Kerkstraat 17, lekker centraal gelegen aan het prachtig opgeknapte pleintje waar ook ‘t Vierkantje te vinden is.

In december vorig jaar ging ze van start met de winkel en meteen steeg het aantal bezoekers en klanten. “Ik zie vanaf de openingsdag heel veel nieuwe mensen. Ze komen overal vandaan, ook van buiten Lansingerland. Rijswijk, Leidschendam-Voorburg, Zoetermeer. Heel leuk”, aldus Henny. Hoogste tijd voor een nadere kennismaking.

Wie is Henny van der Heiden? Ben je een echte dorpsgenoot?
Zeker wel. Ik ben geboren en getogen in Rodenrijs, aan de Bonfut. Mijn vader was Wim Sonneveld en mijn moeder Ada Hordijk. Jammer genoeg zijn ze allebei al overleden. Mijn moeder in 2015. Ze is 82 geworden en was gaan dementeren. Mijn vader is in 2016 overleden en was toen 86. Ja, het is een raar gevoel als je ouders allebei overleden zijn. Een groot gemis!

Kom je uit een groot gezin?
Wat heet groot? Ik ben de jongste uit een gezin met vijf kinderen. Ik heb drie broers en een zus. Mijn vader werkte bij de kistenfabriek van Hordijk en ik kan rustig zeggen dat wij een leuk gezinsleven hadden en dat ik een mooie jeugd heb gehad.

Heb je zelf ook kinderen?
Jazeker. Mijn man Gerard van der Heiden en ik hebben er drie. Cornel van 24, Wilmar van 21 en Arike van 17. De jongste twee wonen nog thuis. Cornel werkt bij een bedrijf waar ze software maken. Hij is ook bekend van de lokale radio. Wilmar werkt met veel plezier in de installatietechniek. Arike studeert verpleegkunde. We wonen met ons gezin centraal in Berkel, lekker dicht bij de winkel.

Toen je bij ‘t Wolstalletje ging werken, heb je toen van je hobby je beroep gemaakt?
Zo is het inderdaad precies. Veel hobby’s heb ik niet maar het maken van kleding en het bezig zijn met stof en wol, dat is vanaf mijn jonge jaren een hobby van mij. Zelf broeken en jurken maken heb ik altijd heerlijk gevonden en ik vond het geweldig om in dit vak te gaan werken. Dat gebeurde eigenlijk pas nadat ik een aantal jaren als mantelzorger voor mijn ouders had gezorgd. Ik ben heel blij dat ik dat heb kunnen doen en dat ik daar de tijd en de gelegenheid voor had. Toen het niet meer nodig was – omdat ze er niet meer waren – was het werken bij ‘t Wolstalletje een vorm van terugkeren in de samenleving. Het mooie van het werk vind ik de combinatie van het bezig zijn met allerlei stoffen en technieken en de omgang met mensen die net als ikzelf met passie bezig zijn met naaien, breien, haken, quilten, wolvilten. Je passie met mensen delen en iets kunnen betekenen voor mensen die leergierig zijn en enthousiast worden; dat is geweldig. We organiseren hier in de winkel veel workshops waarvoor veel belangstelling is en dan is het mooi om te zien met hoe veel energie en plezier mensen van alles doen. Pas hadden we een moeder-dochter-workshop. Alleen al het zien van de interactie tussen moeder en dochter – en hoe verschillend dat soms is – vind ik boeiend om mee te maken.

Je ging dus werken bij ‘t Wolstalletje en op een zeker moment had je de mogelijkheid om de winkel over te nemen en voort te zetten?
Inderdaad. Lodewijk van der Kaaden gaf aan dat hij ermee wilde stoppen. In eerste instantie was er een andere collega in beeld om het over te nemen. Zij had ook het eerste recht maar ze twijfelde toch een beetje of ze het wel echt wilde. Heel even hebben we nog overwogen om het samen voort te zetten, maar uiteindelijk zag ze daar toch van af en ben ik er vol voor gegaan. Eigenlijk speelde het al heel lang in mijn hoofd om een keer met een winkeltje op dit gebied te beginnen. In mijn hoofd was ik al een paar keer begonnen ergens – ook in Bleiswijk was er een keer een mogelijkheid – en nu heb ik dus vol overtuiging de stap gezet. Mijn man Gerard staat ook helemaal achter me. Hij zei: ‘Als je dit echt wilt, doe het dan gewoon en ga ervoor’. Dat heb ik gedaan. Het was natuurlijk eerst een domper dat de huur van ‘t Wolstalletje in de Nieuwstraat werd opgezegd, kort nadat ik van start was gegaan. Achteraf is het niet erg: dit voelt echt als mijn eigen winkel. Het pand hier in de Kerkstraat ligt bovendien veel meer in de loop en ik zit hier met deze winkel perfect. Een mooi groot pand waar ik goed de ruimte heb voor een mooie collectie stoffen en wol en voor alles wat nodig is voor breien, haken, borduren, wolvilten, enzovoort. Aan deze tafel houden we regelmatig workshops en hier zitten op vrijdagmiddag onze breisters lekker te werken. Dat zijn Lia en Riet Hogervorst. Het is zo ongelooflijk leuk en gezellig, zo’n winkel. Het kost heel veel tijd en energie, maar ik krijg er vooral energie van. Ik heb het helemaal naar mijn zin en het loopt ook gewoon heel lekker. Het hele gezin verleent zijn medewerking. Onze oudste zoon Cornel verzorgt de website, Wilmar heeft de winkel verbouwd en Arike springt bij als het druk. Op dit moment zijn we bezig om de website en de webshop verder uit te bouwen, zodat mensen ook digitaal en op afstand van onze producten en diensten gebruik kunnen maken.

Breien en haken is hot toch?
Ja dat gaat altijd een beetje met golven, maar het is de laatste jaren enorm in om daarmee bezig te zijn. Vooral met haken zijn heel veel mensen bezig. Ook jonge meiden. En ze moeten het vooral hebben van winkels als die van ons, omdat er op school niet veel aandacht meer aan wordt besteed.

Hou je nog tijd over voor andere dingen?
Niet zo veel maar dat is niet erg. Op maandag zijn we dicht maar dan moet ik wel eens naar een beurs of naar de groothandel om dingen in te kopen.

Vind je alles leuk?
Administratie vind ik een minder aspect van dit werk maar gelukkig neemt Gerard daar een flink deel van voor zijn rekening.

Heb je ook veel contact met collegawinkeliers?
Zeker, de contacten hier in de omgeving zijn heel leuk. Ik ben nog geen lid van de winkeliersvereniging. Dat is namelijk nog te duur voor mij als startende ondernemer. Ik zie wel het belang in van samenwerking van winkeliers, maar waarom het zo duur moet zijn, weet ik niet.

Het is trouwens heel mooi geworden, het plein hier voor de deur!
Ja, maar het is nog wel wat kaal. Er volgt nog wat aankleding hoop ik. Het heeft allemaal wel erg lang geduurd. Vanuit de winkel zag ik het allemaal gebeuren en heb van dichtbij meegemaakt hoe het groeide. Nu mag van mij het voorjaar komen om te gaan genieten van het bruisende centrum dat zich voor de deur van mijn winkel afspeelt.

Ben jij een beetje ongeduldig van nature?
Nee dat valt best mee, maar ik ben wel van aanpakken, doorgaan en gewoon doen. En niet om de hete brij heen blijven draaien.

Zo run je ook je winkel?
Ja, er moet gedurende de dag en de week best heel veel gebeuren. Het is hard werken om de zaak draaiende te houden. Ik ben dit niet gaan doen om er heel rijk van te worden. Dat wist ik van tevoren. Ik kon van mijn hobby mijn beroep maken en als ik er dan een leuke boterham mee kan verdienen dan vind ik het prima. Sinds de opening zit er voortdurend een stijgende lijn in. De reacties van de klanten zijn heel positief. Zo’n winkel als die van ons voorziet echt in een behoefte. Dat merk je en dat hoor je van mensen.