Afbeelding
BLIK OP DORPSGENOTEN

Herman van der Breggen

Algemeen 261 keer gelezen

Herman van der Breggen was pas in actie bij de jaarlijkse expositie van de kleindierenvereniging Door Veredeling Verbetering. Herman is voorzitter van deze prachtige vereniging waarin fokkers van konijnen, sierduiven, hamsters, muizen en vogels met elkaar verenigd zijn. Ook is hij bestuurslid van een landelijke sierduivenvereniging. Deze beestjes heeft Herman thuis aan de Pijlkruidstraat in Berkel.

Daar woont hij met echtgenote Elly van der Heiden, een echte Berkelse die dochter is van Jaap van der Heiden uit Berkel en Bep van der Elst uit Pijnacker. Moeder Bep is de oudste van zeventien kinderen. Bep en Jaap wonen sinds een tijdje in Brouwershaven in Zeeland waar een zus van Elly de mantelzorg voor haar rekening neemt, maar er zijn plannen voor terugkeer naar Berkel.
Herman is een zoon van Cock van der Breggen die met zijn broer Daan eigenaar was van het bakkersbedrijf Van der Breggen dat ooit is opgericht door de overgrootvader van Herman. Intussen is het bakkersbedrijf niet meer in handen van de familie Van der Breggen. De naam bestaat nog wel. Herman is de oudste in een gezin met vijf kinderen. Na Herman volgden nog: Bob, Pim, Conny en Mathilde.
Vader Cock is in 2009 op 78-jarige leeftijd overleden. Moeder Tilly Havenaar is 89 jaar en woont op een steenworp bij Elly en Herman vandaan. Met een beetje zorg en begeleiding woont ze nog zelfstandig.

Herman had destijds de mogelijkheid het bakkersbedrijf mede over te nemen, maar hij koos een andere weg. In eerste instantie volgde hij een opleiding tot hovenier, maar uiteindelijk werd hij zijn leven lang ‘tuinbouwverkoper’. Als jongeman van een jaar of twintig ging hij bij Codrie werken, een tuinbouwtoeleveringsbedrijf in Bleiswijk dat al snel werd overgenomen door Brinkman. Bij Codrie heeft Herman het best wel harde vak van tuinbouwverkoper geleerd. De verkoopleider vond dat hij er nog te jong voor was, maar eigenaar Cor van Driel besloot dat Herman ‘langs de weg’ aan de slag moest als vertegenwoordiger.

Eigenlijk bleek al eerder dat Herman een geboren verkoper is. Als ventje van veertien ging hij met Leen Overdevest en diens zoon Harry mee naar de veemarkt in Leiden. Leen Overdevest zei tegen hem: probeer die biggen maar te verkopen voor 40 gulden per stuk. Hermannetje ging aan de slag maar weigerde meteen al handjeklap te doen met de ‘vieze strontklauw’ van een boer of een handelaar die die biggen wel van hem wilde kopen.
De boer kwam terug en zonder handjeklap slaagde Herman er in om tien biggen te verkopen voor 47,50 gulden per stuk. Herman rekende met Leen Overdevest 10 keer 40 gulden af. Overdevest had gehoord dat hij er meer voor gevangen had, maar zo jong als hij was zei Herman: je wilde er toch 40 gulden per stuk voor hebben en dat heb je nou toch? Met andere woorden: de rest was voor Herman!
Verkopen is voor Herman een sport. Hij was eens met vriend Kees de Jong uit Bleiswijk in Turkije en nadat Kees de halve winkel had gepast en opzij gezegd om te kopen, zei Herman: ik geef er dat of dat voor. De verkoper ging niet akkoord en Kees werd boos omdat hij echt een eeuwigheid aan het passen geweest was. Herman hield voet bij stuk en dus ging de deal niet door. Kees liep buiten nog te foeteren tegen Herman, toen plotseling de winkelverkoper opdook. De prijs was toch in orde.
Herman heeft er nog lol om. Op dezelfde wijze is hij ooit met Jeroen van Dongen van Expert in de slag gegaan over de aankoop van een televisie. Hij dreef Jeroen tot halve wanhoop, maar het was wel het begin van een levenslange ‘wit-en bruingoed-relatie’. Elly zegt dat ze er eigenlijk niets van moet hebben. “Ik schaam me soms dood. Heb ik wat leuks uitgezocht – een nieuwe slaapkamerinrichting bijvoorbeeld – nee begint hij weer af te dingen. Het is mij ook wel overkomen dat de deal daardoor niet doorging.”

Groenteplantenopkweek
In het dagelijks werkleven zit Herman al meer dan veertig jaar aan de andere kant van ‘het spel’. En is hij de verkoper die er geen geheim van maakt dat hij niet de goedkoopste is, omdat het in zijn business om kwaliteit gaat en niet om prijs.
Na Codrie/Brinkman werkte hij een paar jaar voor Bruinsma Zaden maar toen dat bedrijf drie keer werd overgenomen, voelde hij zich er niet meer thuis en werd hij verkoper bij Plantenkwekerij Leo Ammerlaan in Bleiswijk. Op de vrijdag dat Nederland in de zomer van 2010 in de kwartfinale van het WK in Zuid-Afrika van Brazilië won door een winnende kopbal van Wesley Sneijder, kwam de samenwerking rond half twee in de middag met een knal tot stilstand. Herman wil daar verder niets over in de krant. Na een paar maanden zette hij zijn vak van ’groenteplantenverkoper’ voort bij Plantenkwekerij Vreugdenhil in De Lier.

“Ik werk daar nu tien jaar en met even veel plezier als bij Ammerlaan. Groenteplantenkweek is een schitterend vak. Ik ben als verkoper en adviseur de schakel tussen de plantenkweker en de eindkweker die de planten afneemt. Voor een kweker van komkommers, tomaten, paprika’s en aubergines – dat zijn de belangrijkste producten – is de basisplant natuurlijk essentieel voor zijn teelt. Het luistert ontzettend nauw want als wij als plantenkweker niet op de beoogde datum de gewenste kwaliteitsplant kunnen leveren, dan hebben we een probleem. De belangen zijn groot en de bedragen waar het om gaat, zijn steeds groter geworden in de loop van de tijd. Het is daardoor dus best een stressvol vak, maar ik geniet er al meer dan 25 jaar iedere dag van. Ik heb zo veel geweldige contacten en mooie relaties opgebouwd. Het was altijd mijn bedoeling om niet echt bevriend te raken met kwekers, maar het is me niet helemaal gelukt.”

Vertrouwen
We vragen Herman wat nou vooral de basis is van zijn succes. “Het allerbelangrijkste is vertrouwen. En vertrouwen is gebaseerd op kennis, ervaring en eerlijkheid. Ik heb nooit een lulverhaal opgehangen maar ben altijd uitgegaan van de waarheid. Als binnen ons bedrijf een fout wordt gemaakt, waardoor de kweker nadeel ondervindt, dan moet je dat gewoon erkennen. Als je het goed oplost, dan wordt de vertrouwensrelatie met die kweker alleen maar beter. Verder is kennis en ervaring heel belangrijk. Al die jaren dat ik binnen de tuinbouw werk, ben ik bezig geweest met onderzoeken, uitvogelen en wijzer proberen te worden. Ik heb door de jaren heen nooit heel veel opgeschreven, maar mijn geheugen doet het gelukkig nog steeds heel goed.”
Herman kan uren praten over zijn werk en zijn leven en heeft veel mooie verhalen in petto. Bij een Westlandse telersvereniging durfde hij het bij een vergadering die hij moest leiden wel aan om eerst even een mop te vertellen. Een eend, een vogel en een krokodil praten met elkaar over hun vakantieplannen. De eend wil op zwemvakantie omdat de hele familie zwemmen zo lekker vindt. De vogel gaat vol goede moed op vliegvakantie. De krokodil gaat zijn vakantie in het Westland doorbrengen, omdat ze daar allemaal net zo’n lekker grote bek hebben als hij.
“Die mop was klaar en je kon een speld horen vallen. Een deel wilde niet lachen en een ander deel durfde niet te lachen. Maar, het kwam toch gewoon weer goed met die Westlandse tuinders. Ik kan lezen en schrijven met ze, want ik ben zelf graag net zo lekker direct als zij.”

Privé
Met echtgenote Elly heeft Herman drie kinderen: Patrick van 35, Stephan van 33 en Elise van 28. Ze genieten volop van de zes kleinkinderen. Zoals veel Van der Breggens had ook Herman talent voor sport. Fietsen en schaatsen vooral. Twee keer reed hij de Elfstedentocht. Een van de kleinkinderen is nog piep maar heeft de wielersport ontdekt.
Elly werkt in de zorg. Met veel overgave is ze activiteitenbegeleider bij kleinschalige voorzieningen voor mensen met dementie, zoals het Westpolderhuis in Berkel. Zelf werkt ze in het Abtswoudehuis. Officieel vijftien uur per week maar dat zijn er doorgaans 25! Ze werken nog even lekker door maar Herman heeft, samen met Elly, al besloten dat hij stopt op de dag dat hij 65 jaar wordt. Dat is dus op 5 mei 2023! (SO)

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant