Blik op dorpsgenoten

Drie mannen uit Lansingerland van Marokkaanse herkomst, die bestuurlijk actief zijn bij de moskee aan de Zijde in Bergschenhoek, hebben in het kader van de Lintjesregen 2023 een koninklijke onderscheiding ontvangen. Dat zijn voorzitter Abdelilah Serbout (72), secretaris Noureddine Amiri (58) en penningmeester Ali Arouss (72)

Ali woont in Bleiswijk met zijn gezin. Abdelilah woont in Berkel en Rodenrijs en Noureddine in Bergschenhoek. Dus de heren zijn keurig verdeeld over de diverse kernen van de gemeente. Overigens moet Ali Arouss zijn onderscheiding nog ontvangen. Hij ging daags voor de uitreiking op vakantie naar Saoedi Arabië. Hij wist immers niet dat hij onderscheiden zou worden. Dat is altijd een verrassing. Ali ontvangt binnenkort zijn lintje. De andere twee, Abdelilah en Noureddine, waren naar het gemeentehuis gelokt onder het voorwendsel dat ze daar een bespreking zouden hebben met onder meer burgemeester Pieter van de Stadt over eventuele uitbreiding van de moskee die in 2017 is geopend maar die zo populair is in de hele regio dat de voorzieningen op hoogtijdagen zoals het Suikerfeest en het Offerfeest bijna alweer te klein zijn. De moskee El Fath had een optie grond waar uitbreiding op mogelijk zou zijn, maar die optie is verlopen. Het gesprek over eventuele uitbreiding zal op enig moment nog wel een keer plaatsvinden, maar nu ging het toch echt over een onderscheiding voor de mannen die de hele week actief zijn bij en voor de moskee die regionale aantrekkingskracht heeft.

Ali
Eerst even de mannen persoonlijk voorstellen. Ali Arouss is 72 jaar en heeft altijd in Bleiswijk gewoond. Hij is in 1974 naar Nederland gekomen om hier te werken. Heel lang heeft hij in de tuinbouw gewerkt, met name bij Plantenkwekerij Leo Ammerlaan waar hij alle voorkomende werkzaamheden heeft verricht. Ook als leidinggevende. De laatste jaren van zijn werkzame leven werkte Ali bij FNV Bondgenoten. Lokaal is Ali ook actief geweest en wellicht nog bij een stichting die zich bezighoudt met het goed en veilig samenleven van alle bevolkingsgroepen in Bleiswijk. Hij was onder meer als buurtvader actief. Volgend jaar woont Ali dus vijftig jaar in Nederland. Samen met zijn vrouw Al Mansouri heeft Ali zeven kinderen en zeventien kleinkinderen. Dat laatste aantal had hij niet precies in zijn hoofd, maar al tellend kwam hij op zeventien uit. Ali mag dan 72 zijn, hij bruist nog van energie en bekijkt het leven van de zonnige kant.

Abdelilah
Abdelilah Serbout is ook 72. Net als Ali is ook Serbout in 1974 naar Nederland gekomen, om hier te gaan werken. Hij komt net als Ali uit het noorden van Marokko maar ze kenden elkaar vanuit Marokko zeker niet. Abdelilah heeft ook in de tuinbouw gewerkt maar de laatste meer dan twintig jaar van zijn loopbaan werkte hij als conciërge en manus van alles bij basisschool De Regenboog in Bergschenhoek waar hij het heel goed naar zijn zin had altijd. In 2013 is hij met pensioen gegaan en kon hij nog meer tijd gaan besteden aan de moskee. Abdelilah woont met zijn vrouw Rachida El Asri in de Van Oldebarneveltstraat in Berkel. Het huis daar is wat groter en mooier dan hun eerdere woning in de Julianastraat in Berkel. Ze hebben vijf kinderen en elf kleinkinderen.

Noureddine
Noureddine El Amiri is 58 jaren jong. Hij was een jaar of achttien toen hij begin jaren tachtig naar Nederland kwam in het kader van de gezinshereniging. Zijn vader werkte hier al en toen het mogelijk was om echtgenote en kinderen naar Nederland te laten komen, maakte de vader van Noureddine, die hier werkte als koppelbaas, daar gebruik van. De eerste maanden in Nederland had Noureddine het helemaal niet naar zijn zin. Hij miste zijn vaderland, de stad Casablanca waar hij, zijn moeder en zijn vijf broers en zussen vandaan kwamen, het klimaat en de sfeer van Marokko. “Ik wilde het liefst meteen terug maar dat ging natuurlijk niet zo eenvoudig. Later heb ik toch wel mijn draai gevonden. Op school ging het ook steeds beter. Na de middelbare school ben ik gaan studeren voor werk in laboratoria. Heel lang heb ik bij het Reinier de Graaf Ziekenhuis gewerkt als radiodiagnostisch laborant. Ook heb ik me heel veel beziggehouden met het begeleiden van leerlingen en studenten. Heel mooi werk. Nu ben ik sinds een jaar of zes docent wiskunde aan het Lentiz College. Ook mooi werk”, aldus Noureddine die eerst met een Nederlandse vrouw getrouwd was en samen met haar twee kinderen heeft. Nu is hij getrouwd met een Marokkaanse vrouw die luistert naar de fraaie naam Fatima Azzahra El Idrissi.

Trots
De drie mannen zijn enorm trots op hun koninklijke onderscheiding die Ali dus nog moet ontvangen. Abdelilah en Noureddine waren natuurlijk heel erg verrast maar vonden het een prachtige bijeenkomst in het gemeentehuis. Natuurlijk vonden ze het jammer dat Ali er niet was, maar nu hebben ze nog een extra feestje tegoed. Ze vonden de filmpjes die over hen waren gemaakt ook heel bijzonder. Het filmpje over Ali moet nog vertoond worden. Noureddine vertelt dat in Marokko ook koninklijke onderscheidingen worden uitgereikt, maar dat de mensen daar ook een blijvende financiële vergoeding krijgen. “Toch jammer dat dit in Nederland niet bestaat”, zegt hij lachend. Ali vindt dat Noureddine dat eigenlijk niet kan zeggen en dat we dit ook niet in het verhaal mogen opnemen. Gelukkig weten we hem er van te overtuigen dat het toch echt een grapje is en niks meer. Ook Noureddine vindt het feit dat hij en zijn collega’s zijn onderscheiden al heel mooi.

Moskee
De mannen laten bij binnenkomst trots de prachtige moskee zien waar diverse gebeds-, overleg- en studieruimtes zijn. Alleen in de gebedsruimte moet je je schoenen uittrekken. In de bestuurskamer mag ik mijn sandalen gewoon aanhouden. Ze vertellen dat er ook veel aandacht wordt besteed aan bezigheden en cursussen voor de jeugd. Heel belangrijk is dat er iedere dag op vijf momenten gebeden moet worden. De tijden hangen af van de maand. In deze tijd van het jaar is het vroegste gebed al rond vier uur ‘s morgens. Mensen kunnen thuis bidden maar ook in de moskee. Daar is een gebed 27 keer meer waard dan thuis, zo heeft de profeet Mohammed, vrede zij met hem, gezegd. Ze vertellen ook dat je een gebed mag overslaan omdat je bijvoorbeeld aan het werk bent, maar dat je dit dan later moet inhalen.

De vastentijd, de Ramadan, is net achter de rug. De vastentijd duurt steeds een maand. Je mag dan van zonsopgang tot zonsondergang niet eten en drinken. Ze vertellen dat het niet alleen daar om gaat: je moet als moslim tijdens de Ramadan ook meer over het leven nadenken. Het is ook een tijd van bezinning en van nog meer dan anders ander mensen helpen bij en met van alles. Juist de mensen die hulp en bijstand nodig hebben. Na de Ramadan volgt het Suikerfeest. De officiële naam daarvoor is: Ido el Fitr. Dat is de dag dat je met het vasten moet stoppen. Een ander belangrijk feest is het Offerfeest. Dat is dit jaar op 28 juni. De Islamitische kalender verschuift ieder jaar. Gemiddeld gaat alles jaarlijks elf dagen naar voren. De bestuursleden van de moskee zijn toevallig Marokkaans van herkomst maar er komen zeker niet alleen Marokkaanse mensen, maar juist heel veel andere nationaliteiten komen graag naar de mooie moskee in Lansingerland. Ze komen overal vandaan en daardoor wordt de best ruime moskee dus alweer een beetje te klein soms.

Tot slot vragen we de heren in hoeverre ze zich Nederlander voelen en in hoeverre Marokkaans. Dat is een beetje half half. Grappig is ook dat de bestuursbesprekingen in het Nederlands en het Arabisch worden gehouden. Als het Nederlands elftal tegen Marokko speelt zijn ze toch wel een beetje voor Marokko maar als Nederland tegen België voetbalt, juichen ze hartstochtelijk voor Nederland! Zeker nu ze zijn onderscheiden in de Orde van Oranje Nassau! (SO)