
Zorgcoördinator Cynthia Heijstek-Oudshoorn
Actueel 850 keer gelezenBerkel en Rodenrijs - “Geen dag is hetzelfde op mijn werk, want de mensen voelen zich elke dag anders”, zegt Cynthia Heijstek-Oudshoorn die in de Oudelandsehof cliënten begeleidt met een verstandelijke beperking en niet-aangeboren hersenletsel. “Het is fijn om te zien dat de bewoners het naar hun zin hebben”, zegt Cynthia die SPW-begeleider is en binnenkort haar opleiding tot verzorgende afrondt.
Cynthia groeide op in Oude Leede en was als kind veel buiten te vinden. “Lange tijd had ik niet echt een idee over wat ik later wilde worden. Ik ging een ‘groene’ opleiding doen aan de toenmalige school de Kring in Bleiswijk, maar als vervolgopleiding koos ik voor sociale dienstverlening. Mijn eerste baan bestond uit hulp regelen voor anderen, voornamelijk op kantoor. Ik vond dat heel leuk en interessant, maar op een gegeven moment ben ik een beetje de verzorging ingerold.” Cynthia zag een vacature bij Ipse de Bruggen in Nootdorp. Zij zochten mensen in de gehandicaptenzorg. “Daar vond ik het meteen al erg leuk toen ik een keer ging meekijken”, vertelt ze. “Ik werd snel aangenomen. Via Ipse kon ik de opleiding Sociaal Pedagogisch Werker (SPW) gaan volgen. In die tijd ben ik twee keer naar Estland geweest met studiegenoten. Via een docent en een project op school zamelden we spullen in die wij zelf daar naar een verzorgingstehuis brachten. Na een tijdje zocht ik meer afwisseling in het werk. Dat vond ik bij de Oudelandsehof. Het is zo goed bevallen dat ik hier alweer veertien jaar werk als sociaal pedagogisch werker op niveau vier. Dat is vooral gericht op het begeleiden van gedrag, maar ik miste de lichamelijke verzorging en verpleegtechnische handelingen. Nu leer ik voor verzorgende en kan ik voortaan beide richtingen combineren.”
Op Cynthia’s huidige afdeling wonen oudere mensen die een verstandelijke beperking hebben of niet-aangeboren hersenletsel. Daarnaast kom je ook ziektebeelden tegen zoals het syndroom van Down, schizofrenie en dementie. Dat maakt het afwisselend en interessant, vindt Cynthia: “Deze mensen voelen zich elke dag anders en zij zijn altijd eerlijk en onbevangen. Dat maakt dit werk zo mooi. Ik hou echt van deze doelgroep. Als je jezelf de tijd gunt om de mensen goed te leren kennen, dan kun je precies zien waar zij behoefte aan hebben. De afdeling is een woning voor acht mensen met elk een eigen slaapkamer. Aan het begin van een dienst ga ik altijd eerst de bewoners begroeten. Als we bezig zijn met koken, beleven de mensen dat heel erg mee. Ook het met elkaar eten is heel gezellig. Na de maaltijd blijven sommige bewoners nog even koffiedrinken, een ander wil liever televisie kijken of een spelletje doen. Tussendoor vinden de verpleegtechnische handelingen plaats, zoals medicijnen toedienen en insuline prikken.”
Cynthia en haar collega’s werken samen met alle disciplines die ‘in huis zijn’, zoals de kapper, de fysiotherapeut, de ergotherapeut, een arts, een diëtist en een psycholoog, dus ik heb veel verschillende contacten. “Met de onregelmatige diensten heb ik geen moeite, vanaf het begin wist ik dat het erbij hoorde. Het is een kwestie van anders je tijd indelen. In de toekomst sta ik er wel voor open om weer iets nieuws te gaan leren, maar nu eerst mijn huidige opleiding afronden”, besluit Cynthia die werk en studie combineert met haar gezin.