Het is niet gemakkelijk voor Kim om zo eerlijk haar verhaal te vertellen. Daarom staat ze liever onherkenbaar op de foto.
Het is niet gemakkelijk voor Kim om zo eerlijk haar verhaal te vertellen. Daarom staat ze liever onherkenbaar op de foto.

Bergschenhoekse (24) betaalt hoge prijs voor lachgasgebruik

Actueel 22.009 keer gelezen

Bergschenhoek – Van een gezonde jongedame werd Kim (24) hulpbehoevend en kwam ze in een rolstoel terecht. De oorzaak van dit allemaal is het veelvuldig gebruik van lachgas. De afgelopen twee jaar waren voor Kim een ware rollercoaster. “Ik heb een pijnlijke en hoge prijs betaald voor het gebruik van lachgas, dit was het allemaal niet waard. Ik word er nog elke dag mee geconfronteerd.” Ze voelt het als een verplichting aan zichzelf om anderen te waarschuwen. “Ook al is er maar één persoon die door dit verhaal de ogen opent, dan is het niet voor niets geweest.”

Op haar achttiende kwam Kim (24) voor het eerst in aanraking met lachgas. Met vrienden had ze een klein doosje met tien patronen gehaald. Lachgas was toen al een hype onder de jongeren. Ze wilden het uitproberen. “Het was totaal niet te vergelijken met nu”, zegt Kim. Nu heb je naast patronen ook tanks die je eenmalig kan gebruiken en hervulbare tanks. Destijds bleef het bij die ene keer. Tot zo’n twee en een half jaar geleden. Kim kwam met een burn-out thuis te zitten. Om de lange, saaie avonden te vullen en even te vergeten dat het allemaal niet zo lekker liep, besluit ze om wat lachgaspatronen aan te schaffen. Ze wilde geen alcohol gebruiken, want ze had geen zin in een kater. Ze was ook geen fan van drugsgebruik, dus leek haar een lachgasballon een ‘goed’ alternatief. Iets wat achteraf natuurlijk totaal niet goed te praten is. “Het klinkt misschien grappig als ik dit nu zo zeg, maar lachgas is natuurlijk veel heftiger, alleen wist ik dat toen nog niet”, vertelt Kim. Ze wist nog niet precies waar het te krijgen was en ging via Google op zoek. Een leverancier was snel gevonden. De eerste keer bestelde ze een doosje met tien patronen. De patronen gebruikte ze diezelfde avond achter elkaar op de bank voor de tv. De leveranciers gaan op slinkse wijze om met de klanten. Na haar eerste bestelling kreeg ze namelijk een berichtje dat ze ook een tank kon kopen voor een speciaal prijsje. Hier zou ze langer mee kunnen doen. Met een tank had je ongeveer 150 ballonnen. “Dit was wel andere koek, een stuk heftiger”, vertelt Kim. “Je blijft maar doorgaan om hetzelfde gevoel te houden. Je baalt als de tank op is.” Een week later appte de leverancier hoe ik het had ervaren. Hij stelde voor dat Kim een hervulbare tank zou nemen. Hier zat normaal gesproken borg op, maar omdat Kim zo’n goeie klant is, hoefde ze dit niet te betalen. “Dat was funest”, zegt Kim. Steeds vaker kreeg Kim een berichtje van de leveranciers dat ze weer tanks nodig hebben. Voor Kim was het heel gemakkelijk om dan meteen een nieuwe tank te bestellen en zo bleef ze ongemerkt aan de leverancier vastzitten. De drang en het verlangen naar het gevoel dat ze ervaarde na een ballon, was te groot om er vanaf te zien. Kim zorgde ervoor dat ze alleen gebruikte op de avonden als ze de dag erna geen afspraken in de ochtend had, want anders was het niet te doen. De ochtend erna ben je namelijk niet vooruit te branden. Vooral het gebruik van een hele tank zorgt ervoor dat je extreem moe bent, veel spierpijn hebt, een misselijk gevoel krijgt en migraineverschijnselen.

Het begin van de klachten
Toch heeft Kim niet het gevoel dat ze verslaafd was. “Verslaafd zijn is wanneer je je grenzen niet meer kent. Ik gebruikte niet elke avond. Ik kon bijvoorbeeld wel zeggen: ‘Nee, nu niet, want morgen heb ik een afspraak.’ Soms gebruikte ik ook weken geen lachgas.” Op de vraag of Kim destijds makkelijk had kunnen stoppen, antwoordt ze toch ontkennend. Ze kon wel voor zichzelf bepalen, nee nu even niet, maar stoppen was niet zo eenvoudig. In die tijd waren volgens Kim de gevaren van het gebruik van lachgas nog niet zo bekend als tegenwoordig. Echt beseffen hoe gevaarlijk het was deed ze op dat moment niet. Dit veranderde nadat ze klachten begon te krijgen. “Ik merkte bijvoorbeeld dat ik steeds moeilijker kon lopen.” Ze had veel last van tintelingen en vooruit komen, kostte enorm veel energie. Ze had nog niet het idee dat het door het gebruik van lachgas zou kunnen komen. Naarmate de tijd verstreek, werden de klachten erger. Na een jaar besluit ze dat het zo niet door kan gaan en komt ze bij een neuroloog terecht. Het lopen werd inmiddels steeds slechter. Eerst met één kruk, daarna met twee krukken. In de tussentijd gebruikte Kim nog steeds lachgas. Ze kwam onder behandeling van een specialistisch centrum. Afgelopen zomer kon Kim amper nog lopen ondanks de behandelingen van het specialistisch centrum. Haar vader besloot dat de maat vol was. Via de huisarts kwam ze per toeval bij een andere neuroloog terecht. Het eerste wat deze vroeg was of ze lachgas gebruikt. Nadat ze dit bevestigde, kreeg ze te horen dat dit waarschijnlijk de oorzaak was van haar klachten. Om dit te bevestigen kreeg ze een paar weken later een onderzoek. Diep in haar hart wist Kim inmiddels wel al waar haar klachten vandaan kwamen. Het besef zorgde ook voor schrik en voor angst, genoeg om een punt achter het gebruik van lachgas te zetten. Een uur na het onderzoek werd ze gebeld door de neuroloog die haar verzocht om meteen terug te komen. Uit het onderzoek bleek namelijk dat ze ernstige zenuwschade had opgelopen en meteen met vitamine B12-injecties moest beginnen. Haar ruggenmerg was zodanig aangetast, dat ze een dwarslaesie had opgelopen. “Op het moment dat ik mijn ouders moest vertellen waar mijn klachten vandaan kwamen, zakte de grond onder mijn voeten vandaan.”

Revalideren
De artsen denken dat het om een tijdelijke dwarslaesie gaat, maar in hoeverre ze nog kan herstellen blijft de vraag. Ze lag een week in het ziekenhuis in afwachting van opname in het revalidatiecentrum. Inmiddels waren de klachten ook zodanig verergerd dat ze zelf haar haar niet meer in een staart kon doen, laat staan lopen. In augustus werd ze opgenomen in het revalidatiecentrum. Een heftige periode brak aan voor Kim. “Er kwam op dat moment zoveel op me af”, vertelt Kim geëmotioneerd. Voor Kim was het dieptepunt bereikt. Ze kon zelfs niet meer naar het toilet en moest door de verpleging geholpen worden. Ze had geen controle meer over haar blaas en over de ontlasting. Inmiddels zijn we drie maanden verder en moet Kim nog twee keer in de week naar het revalidatiecentrum. Hier volgt ze verschillende behandelingen, zoals fysiotherapie, ergotherapie en fitness. De thuiszorg komt dagelijks langs voor de vitamine B12-injecties. Kim krijgt daarnaast ook wekelijks huishoudelijke hulp. Het is niet eenvoudig voor haar om het huis te verlaten. “Ik moet een heel plan bedenken om de deur überhaupt uit te kunnen. Dingen gaan niet meer zo gemakkelijk”, zegt ze. Kim woont namelijk in een appartement op de tweede verdieping zonder lift en kan niet zelfstandig naar beneden. Gelukkig gaat ze verhuizen naar een aangepaste woning met lift.

Toekomst
Onlangs kwam in het nieuws dat per 1 januari 2023 het bezit en gebruik van lachgas wordt verboden. Het verbod komt volgens Kim veel te laat. Volgens haar zou er meer aan voorlichting gedaan moeten worden. Het was voor Kim niet gemakkelijk om haar verhaal te vertellen; ze wil daarom liever niet herkenbaar in beeld. Ondanks alles koos Kim ervoor om haar verhaal in de krant te zetten en op deze manier anderen te waarschuwen voor het gevaar van lachgasgebruik. “Stop er onmiddellijk mee. Ga naar de huisarts, praat erover. Anders betaal je straks een hoge prijs.” Kim ziet de toekomst onzeker, maar hoopvol tegemoet. “Ik wil weer gewoon kunnen werken. Gelukkig zijn, weer dingen ondernemen met vriendinnen en een leven leiden zoals het hoort.”

Vanwege de gevoeligheid van het artikel is de echte naam van Kim gefingeerd. Haar echte naam is bij de redactie bekend

Ook al is er maar één persoon die door dit
verhaal de ogen opent, dan is het niet
voor niets geweest
Lachgaspatronen worden regelmatig her en der op straat gevonden. Groter gevaar schuilt in de tanks die je via internet kunt bestellen.
Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant