
Ria in ‘t Veen
Actueel 574 keer gelezenRia in ’t Veen was op of rond Koningsdag een van de inwoners van Lansingerland op wie de Lintjesregen liefdevol neerdaalde. Ze werd uitverkoren tot Lid in de Orde van Oranje Nassau voor haar vele maatschappelijke verdiensten.
Ria was en is, samen met echtgenoot Marien, actief bij en voor de EHBO-vereniging. Binnenkort is er weer een fietstocht vanuit Welzijn Lansingerland en dan fietsen ze gezellig mee, met in de aanslag een EHBO-koffer voor het geval dat. Ria zat ook lange tijd in de oudervereniging van de basisschool waar haar vier kinderen zaten, Pius X, en ook in het schoolbestuur SKOB. Ook bij de RK-kerk in Bergschenhoek is ze al heel lang actief, onder meer als lector en gastvrouw.
Echtgenoot Marien is er koster en ook lid van het team dat de buitenboel bijhoudt. Dat laatste sluit mooi aan bij het werk dat Marien (74) altijd deed: uitvoerend en later leidinggevend werk bij de plantsoenendienst van de gemeente Bergschenhoek, waar ze al heel lang wonen. Eerst aan de Elzen, toen aan het Roggeveld en sinds een jaar of vijf aan de Verheullaan waar ze op de begane grond van een appartementengebouw een prachtige woning hebben met een geweldige binnentuin. Ria zit bij de kerk in de pastoraatsgroep en is verantwoordelijk voor alles wat met de liturgie te maken heeft.
Als Marien na ruim een uurtje terug is van een sportief fietsrondje Rotte, zegt Ria gekscherend dat ook Marien bij de kerk ‘onder haar beheer valt’. Muziek is ook een ‘verdienste’ en een hobby van Ria. Ze zingt al heel lang in het kerkkoor St. Caecilia en ook bij LanZingt, een algemeen koor dat in de Muziekfabriek in Bergschenhoek repeteert. Dit koor zingt muziek van de Beach Boys, Paul McCartney, enzovoort. Voorheen zong Ria ook in het Rotterdams Operakoor. Sinds een tijdje leert ze ook pianospelen bij Yvet van der Tuin in Rodenrijs bij wie ze eens per twee weken ook zangles heeft.
Kleinkinderen
Een leuke en nuttige bezigheid is ook het oppassen op de kleinkinderen. Niet op allerjongste drie. Die zijn van het jongste kind, zoon Maurice, die met zijn partner Debbie en hun drie kinderen, Jim (4), Noud (3) en Fenne (1) in Denekamp woont. De dochters Petrine, Mariëtte en Joke wonen minder ver weg. Petrine en Marco hebben twee kinderen, Dani van 21 en Vigo van 10. Mariëtte en Marc hebben Lena van 16 en Aniek van 13. Tot slot hebben Joke en Jasper een tweeling, Roos en Pien die allebei 8 zijn. In totaal zijn er negen kleinkinderen die ons in huize In ’t Veen allemaal lachend tegemoet kijken vanaf foto’s die aan de wand hangen.
Rechts van de kleinkinderen zien we de ouders van Marien en Ria die er alle vier niet meer zijn. Links zien we een groepsfoto die op 14 mei is gemaakt. Toen gaven Ria en Marien een feestje in de aanloop naar hun vijftigjarig huwelijksfeest op 14 november van dit jaar. Omdat ze zin hadden in een leuke samenkomst en omdat corona even aardig ver weg was, hebben ze op 14 mei het aanstaande gouden huwelijk alvast gevierd bij ’t Manneke in Berkel.
De Windhoek
Een paar foto’s van die dag worden of zijn zonder twijfel geplaatst in De Windhoek. Dat is het familieblad dat Ria al meer dan twintig jaar heel regelmatig uitgeeft. In het blad staat allerhande informatie over de families van haar vader Eef van Winden en haar moeder Nel van der Burg van Jan-Job van der Burg. Het blad gaat naar alle familieleden uit de gezinnen waar Eef en Nel uit afkomstig zijn. Dat waren bij Eef negen kinderen en bij Nel elf. Zelf komt Ria uit een gezin met negen kinderen, zeven jongens en twee meisjes.
Ze is opgegroeid op Hoeve Cornelia aan de Kleihoogt 1 in Berkel. Ze is zelf de middelste, de vijfde in de rij dus. Ze heeft/had Ton, Jan, Fred en Mieke boven zich en Peet, Sjaak, Wim en Gerard onder zich. Die vier noemt ze ‘de kleintjes’. Het waren kleintjes toen in 1967 vader Eef aan een ziekte overleed en moeder Nel met een boerderij en negen kinderen achterbleef. Ria was toen zestien en had de VGLO achter de rug.
Al in de tijd dat vader Eef ziek was, hielp ze haar moeder met de huishouding en de zorg voor de jongere kinderen. De jongste, Gerard, was tien, toen pa Van Winden overleed. Toen iedereen in het gezin zichzelf redelijk kon redden, is Ria bij een accountantskantoor gaan werken en later bij Rijk Zwaan. Ze volgde daarbij een boekhoud- en middenstandsopleiding in Pijnacker en deed later ook diverse vakken op de Moeder Mavo. De laatste achttien jaar van haar arbeidsleven werkte ze bij Anthura waar ze bloemen sorteerde en inpakte. Dat was toen haar eigen kinderen die nu in leeftijd variëren van 47 tot 38 jaar alweer groot genoeg waren om zichzelf te behelpen. “Bij Anthura heb ik altijd heerlijk ontspannen gewerkt en daar ook een mooi afscheid gekregen”, aldus Ria.
Ontmoeting
Een mooi verhaal is ook hoe Ria en Marien elkaar hebben ontmoet. Dat gebeurde bij El Mas, een danstent in Hillegersberg. Ria was toen zeventien. ‘Onder de hoede’ van broer Ton mocht ze daar heen in de DAF van de toen al overleden pa Van Winden die op het erf was blijven staan voor benodigd gebruik. Marien in ’t Veen was twintig en bij El Mas met zijn broer Antoon. Zij waren met de motor, een Honda 250 cc die volgens Marien behoorlijk veel herrie maakte.
Het grappige was dat broer Ton van Winden en broer Antoon in ’t Veen elkaar wel kenden maar Marien en Ria nog niet. Marien vroeg Ria of hij haar thuis mocht brengen. Het was wel even schrikken voor Ria toen ze een stoere helm zag verschijnen. Ze wist niet dat haar kersverse geliefde op de motor was. Antoon en Ton gingen met de DAF naar huis en Marien en Ria met de motor, waarvan het stevige geluid op Hoeve Cornelia niet onopgemerkt was gebleven.
Het was raak tussen de twee en het is nog raak. Ria en Marien leiden nog steeds samen een mooi, gelukkig en over het algemeen gezond leven. Qua gezondheid is het wel heel vervelend dat Ria sinds een jaar of zeven de Ziekte van Ménière heeft. Die ziekte komt voort uit een verstoring van het evenwichtsorgaan. De ziekte en alle bijbehorende misselijkheid en gezwabber kan Ria ineens overvallen. Het is niet te voorspellen. Het aantal uren dat ze strontziek is, komt overeen met het aantal dagen dat ze vervolgens moet bijkomen. Naast lezen, fietsen, wandelen, het kerkwerk, de EHBO en de kleinkinderen is deze soms opspelende ziekte als het ware een hobby die Ria erbij gekregen heeft.
Smoes
We komen nog even te praten over de onderscheiding die Ria eind april ontving. De smoes waarmee ze naar het gemeentehuis werd gelokt, betrof oudste dochter Petrine die voor Wij Lansingerland in de gemeenteraad zit. “Het verhaal was dat de burgemeester met Marien, Petrine en mij een gesprek wilde hebben om meer te weten te komen over de persoon van Petrine. Het duurde best een tijdje voordat ik door had dat het niet om Petrine ging maar om mij. Ze hadden per gedecoreerde een filmpje gemaakt. Heel leuk om verschillende mensen over jou te horen praten.”
De burgemeester noemde als bijzonderheid ook het familieblad dat Ria al tweeëntwintig jaar heel regelmatig zelf helemaal volschrijft, samenstelt, vormgeeft en verspreidt onder bijna honderd familieleden. Het begon met één A-viertje en er zijn nu zijn het steeds vier pagina’s met leuke wetenswaardigheden en ook met foto’s van toen en nu. De inhoud is een wisselwerking van waar Ria zelf naar op zoek gaat en ook allerlei informatie die ze aangereikt krijgt.
“De verjaardagskalender had destijds maar twee namen, nu is het iedere keer een heel rijtje. Ik ben er mee begonnen toen een zus van moeder, tante Marie Rosalie, zestig jaar in het klooster zat en onze oudste dochter meldde: ‘Mam, je wordt oma’. Het blijkt gewoon heel leuk om binnen een grote familie allerlei dingen met elkaar te delen via de familiekrant. Er is heel veel belangstelling voor en ik vind het ontzettend leuk om er iedere keer weer mee bezig te zijn”, aldus Ria in ’t Veen-van Winden die – nogmaals gezegd – een heel gelukkig, tevreden en goed gevuld leven leidt!
