Sem van Luin met ‘sensei’ trainster/coach Priscilla Lambregtse van wie hij veel leert.
Sem van Luin met ‘sensei’ trainster/coach Priscilla Lambregtse van wie hij veel leert.
SPORTER VAN DE WEEK

Karateka Sem van Luin

Algemeen 247 keer gelezen

Bleiswijk - De veertienjarige Sem van Luin uit Bleiswijk doet nu een jaar of vijf aan karate. Hij beoefent de harde vorm: kyokushin karate. Dat doet hij bij de sportschool Sushiho aan de Warmoeziersweg in Bergschenhoek. Alle dagen van de week traint Sem daar. Soms meerdere keren per dag. Het aantal trainingsuren telt hij niet precies. Hij traint met veel plezier en dan maakt het aantal uren niet uit.

In 2016 werd Sem Europees kampioen in Spanje. Meerdere malen won hij in zijn gewichts- en leeftijdsklasse het NK. Onlangs werd Sem winnaar van een groot open toernooi in Duitsland waar allerlei jongens uit Oostbloklanden aan meededen, zoals Russen en Hongaren. Het eerstvolgende grote toernooi is het Waterpoort Toernooi in Friesland. Daar werd Sem vorig jaar tweede. Er is dus nog wat te winnen en te verbeteren daar. “Het is een sterk bezet toernooi met onder meer Litouwers. In voormalige Oostbloklanden wordt deze sport op jeugdige leeftijd al beoefend. Daar zijn kinderen van zes al met zware gewichten aan het trainen. In de Oostbloklanden is er ook geld te verdienen met deze sport. Ik zie dat niet zitten en wil later graag geld verdienen als hovenier”, aldus de derdejaars leerling aan het de business-school van Melanchthon aan de Wilgenlei in Bleiswijk. Na de opleiding die Sem nu doet, wil hij nog een MBO-opleiding doen. “Het mooie van deze school is de goede sfeer en de praktische aanpak. We lopen veel stage en brengen een deel van de tijd buiten de school door. Dat trekt mij wel”, aldus de man die thuis in Bleiswijk ook het tuinonderhoud al doet.

Sem is een zoon van Martino en Monique van Luin. Hij heeft nog een twee jaar oudere broer Jimmy die vijf jaar geleden ook mee ging naar een proefles bij Sushiho maar de sport toch wat te hard vond. Jim doet nu aan kickboksen en dan een vrij rustige vorm.

Voor Sem kan het niet hard genoeg gaan. Hoe minder regels er zijn en hoe meer er mag, des te leuker hij het vindt. “Pas bij dat toernooi in Duitsland mocht er veel. Je mag dan trappen en slaan, alleen niet trappen tegen de knieschijf of slaan op het hoofd. Dat is ook logisch: gezondheid, respect en veiligheid zijn heel belangrijk. Het moet wel sport blijven. Het mooie van de sport is de combinatie van het aanvallen en het verdedigen. Je probeert een trap of een klap uit te delen en als de tegenstander dat probeert, weer je af en probeer je een tegenaanval in te zetten. Het vechten, dat is de kick van deze sport.”

Sem heeft al veel geleerd maar beheerst nog lang niet alle 54 stappen die deze sport qua techniek telt. De zwarte band heb je niet zomaar. Op dit moment heeft hij de gele band met drie slippen zoals dat heet. Onder leiding van trainster ofwel ‘sensei’ Priscilla Lambregtse leert Sem wekelijks het nodige bij. “Ik heb een heel goede trainster/coach die heel duidelijke aanwijzingen geeft. We zijn met techniek, kracht en snelheid bezig. Vooral met techniek. Ik ben bijvoorbeeld redelijk goed in de low kicks, de lage trappen, maar de hogere trappen daar moet ik nog veel beter in worden. Het indraaien voordat je trapt of slaat moet ook heel goed verzorgd zijn. Daarbij gaat het ook om lenigheid. Dat moet bij mij ook nog verbeteren”, aldus de totaal niet opschepperige Sem van Luin.

Heel rustig vertelt hij zijn verhaal in de maandagmiddagpauze op school. Hij heeft het ook over het mentale deel. Zenuwen voor de wedstrijd zijn normaal, maar als je op de mat staat, moet het over zijn. Je moet ook tegen je verlies kunnen en je emoties onder controle hebben. “Ik ben fanatiek en wil heel graag winnen, maar je kunt niet altijd winnen. Het is belangrijk dat je filmpjes terugkijkt om te zien op welke momenten je welke fouten maakt, zodat je het de volgende keer beter kunt doen. Van een nederlaag leer je ook, maar je probeert natuurlijk altijd te winnen”, aldus Sem die weer snel naar de volgende les gaat. Aan het eind van de dag staan er drie trainingen van een uur op het programma. En voor die tijd probeert hij dan zijn schoolwerk alvast even te doen. Aan het eind van de dag, rond kwart over negen, heeft hij daar niet echt puf meer voor…

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant